Tinos to wyspa o wielu obliczach naturalnego piękna. Oprócz spokojnego i sielankowego krajobrazu, istnieje też jego dzika strona, ze skałami wyrzeźbionymi przez wiatry i fale. Wyspa ma wystarczająco dużo jaskiń, z których większość pozostaje niezbadana i na łasce czasu i matki natury. Kilka z największych i najważniejszych jaskiń wyspy to:

Jaskinia Gastriá

Znajduje się kilometr na zachód od Kionia i uważa się, że dawniej znajdowały się tu warsztaty ceramiczne. Tezę te potwierdza gleba, która jest bogata w glinę, ale też istnienie dwóch pieców. W okolicy odnaleziono wiele skorup naczyń, a w pobliżu znajdowała się wielka świątynia Posejdona i Amfitryty, która stwarzała zapotrzebowanie na gliniane naczynia dla pielgrzymów. Zresztą sama nazwa Gastriá wywodzi się prawdopodobnie od słowa „glastra” – donica.

Długość jaskini wynosi ok. 50 m i wewnątrz w określonych punktach jest dość szeroka. Wewnątrz odkryta została dziwna okrągła budowla. Według tradycji, tutaj mieli zbiec chrześcijanie w czasie prześladowań. Zresztą na ścianach jaskini zostały odkryte wczesnochrześcijańskie inskrypcje.
Legenda głosi, iż jaskinia powiązana jest z zamkiem - Kastro - w Exomvourgo ukrytym przejściem, co jest jednak trudne do potwierdzenia, ponieważ jaskinia urywa się w pewnym momencie, prawdopodobnie z powodu osunięcia się kamieni. Miejsce to zasługuje na dokładniejsze badania, skoro wywołuje zainteresowanie nie tylko geologiczne, ale też archeologiczne.

Jaskinia Much (gr. Mygospiliá) lub Spalona Jaskinia (gr. Kameni Spiliá)

Znajduje się 6 km na zachód od wioski Aetofoliá i 200 m n.p.m., w okolicy Kastela. Jaskinia ta ma długość 55 m i dwa wejścia. Znajdują się tu rozrzucone ludzkie kości co najmniej 6 kobiet i dzieci. Z fragmentów naczyń możemy je datować na okres greckiego powstania i późniejsze lata. Według tradycji, jakiś lokalny podżegacz podpalił wejście do jaskini, skazując znajdujących się wewnątrz na męczeńską śmierć.

Cechą charakterystyczną tej jaskini jest rzadki gatunek much, które zamieszkują tu w rojach. Specjaliści entomolodzy twierdzą, że tylko tutaj występuje ten gatunek.

Drakólakas

Oddalona jest o 4 km od wioski Platiá i kilometr od zatoki Bathy. Jaskinia swoją nazwę zawdzięcza słowu „drakoti”, co w lokalnym dialekcie oznacza chorobę sinicę. Lokalni mieszkańcy przynosili tu dzieci cierpiące na tę chorobę i zmieniali im czarne ubrania na inne, w jasnych kolorach. Tutaj proszono o ich uzdrowienie i pozostawiano je w jaskini na 3 noce. Te, które przeżyły, uważano za uleczone dzięki uzdrowicielskim właściwościom jaskini.

Jaskinia Panormou

Jaskinia ta zlokalizowana jest na północ od Pánormos, w północno-zachodniej części Tinos. Odkryta została w 1854 r. i zamieniona na kamieniołomy marmuru.

Do mniejszych jaskiń na Tinos należą:

Jaskinia Vryokastrou

Jaskinia ta znajduje się na południowo-wschodnim zboczu wzgórza Vryokastro. Ma długość 5 m i szerokość 4 m i jest dostępna tylko od strony morza.

Jaskinia Vourlismenon

Znajduje się na terenie o tej samej nazwie we wschodniej części wyspy. Ma szerokość 4 m i głębokość 5 m. Grunt jest skalisty, a jaskinia stanowi schronienie dla dzikich gołębi.

Jaskinia Kithara

Jaskinia ta położona jest 3 km od powyższej jaskini. Swoją nazwę zawdzięcza linii brzegowej o kształcie gitary. Ma głębokość 6 m i szerokość 5 m. Dostępna jest tylko od strony morza. Jak i wcześniejsza jaskinia, stanowi schronienie dla dzikich gołębi. Powiadają, że ta jaskinia łączy się ze szczytem Tsikniás.

Inne jaskinie wyspy to Fournakia, Spilia, Kamara, Koufagreli i inne.